Το Επισκοπείο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης είναι ένα από τα σημαντικότερα και ιστορικότερα κτίρια της Κοζάνης, χαρακτηρισμένο ως αρχαιολογικό μνημείο με Βασιλικό Διάταγμα του 1937 (ΦΕΚ 248/1937). Η Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης και ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Παύλος καταβάλλουν μια σημαντική προσπάθεια για τη συντήρηση, αναπαλαίωση και αποκατάσταση του ιστορικού αυτού κτιρίου. Αρωγός στην προσπάθεια αυτή είναι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης, η οποία μέχρι σήμερα χρηματοδότησε την Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης με το ποσό των 358.694 € από κονδύλια του Τοπικού Πόρου για το έργο της αναπαλαίωσης του Επισκοπείου.
Με την προγραμματική σύμβαση, που υπογράφεται σήμερα, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης χρηματοδοτεί την Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης με επιπλέον ποσό 300.000 € από κονδύλια των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης για τη συνέχιση και ολοκλήρωση των εργασιών στο Επισκοπείο, το οποίο θα επανέλθει στην προτεραία του αίγλη.
Με την παρούσα προγραμματική σύμβαση πιστοποιείται με τον πλέον επίσημο τρόπο, η άριστη και αγαστή συνεργασία μεταξύ Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης και Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης στην υπηρέτηση των κοινωνικών, θρησκευτικών και εθνικών μας στόχων.
Πληροφορίες για το Επισκοπείο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων
Η ακριβής ίδρυση της Μητρόπολης Σερβίων και Κοζάνης είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Οι ιστορικές πηγές αναφέρουν την ύπαρξη σημαντικής Επισκοπής στην περιοχή μας κατά τον 5ο αι. μ.Χ. (εποχή αυτοκράτορα Ιουστινιανού) με έδρα την Καισαρειά, η οποία υπαγόταν στη Μητρόπολη Λάρισας. Ως πρώτος Επίσκοπος Κασαρείας αναφέρεται ο Μακεδόνιος (ύπαρξη μαρμάρινης επιγραφής). Στην περίοδο αυτή εντάσσεται και το ψηφιδωτό δάπεδο της παλαιοχριστιανικής βασιλικής στην Αγία Παρασκευή Κοζάνης.
Πιθανόν λόγω των σλαβικών επιδρομών, η έδρα της Επισκοπής μεταφέρεται στα Σέρβια, όπου ήδη από τον 9ο αι. μ.Χ. είναι γνωστή ως Επισκοπή Σερβίων. Η Επισκοπή παραμένει στα Σέρβια, τα οποία αποτελούν σημαντικό οικιστικό κέντρο, μέχρι και το 1745. Η μεταφορά της έδρας στην Κοζάνη αποφασίζεται από τον τότε Επίσκοπο Σερβίων, Μελέτιο Κατακάλου τον Θεσσαλονικέα, εξαιτίας διαμαχών μεταξύ Χριστιανών και Τούρκων. Ήδη την εποχή εκείνη η Κοζάνη έχει αρχίσει να αναπτύσσεται δυναμικά, χάρη στο διαμετακομιστικό εμπόριο και στον πλούτο Κοζανιτών εμπόρων, τον οποίο αποδεικνύουν οι σημαντικές δωρεές στην πόλη της Κοζάνης, η ύπαρξη Σχολείου και βιβλιοθήκης. Είναι δίκαιο και πρέπον η σημερινή Μητρόπολη να μετονομασθεί σε Μητρόπολη Καισαρείας, Σερβίων και Κοζάνης ως ένας μικρός φόρος τιμής στην ιστορία της Επισκοπής και της Μητρόπολης.
Κατά τη μεταφορά της έδρας της Επισκοπής από τα Σέρβια στην Κοζάνη κρίθηκε απαραίτητη και η κατασκευή Επισκοπείου. Ο τότε Επίσκοπος Μελέτιος φρόντισε για την οικοδόμηση ενός μεγαλοπρεπούς κτιρίου και πρόσφερε ο ίδιος 550 γρόσια για την αγορά του οικοπέδου. Στην κατασκευή του κτιρίου βοήθησαν χρηματικά οι ιερείς της πόλης και χριστιανοί πολίτες.
Ο Επίσκοπος Βενιαμίν Καρίπογλου (1815-1850) ήταν ο επόμενος που με δικές του ενέργειες αύξησε την έκταση του προαυλίου του Επισκοπείου, αγοράζοντας διπλανό αγρό, και προέβη σε επισκευή του κτιρίου με εξωτερικές και εσωτερικές διαρρυθμίσεις. Η σημερινή όψη του Επισκοπείου οφείλεται στην επισκευή του Επισκόπου Βενιαμίν Καρίπογλου. Σε επισκευές και επιδιορθώσεις προέβησαν σχεδόν όλοι οι επόμενοι Επίσκοποι και Μητροπολίτες. Οι τελευταίες επισκευές και προσθήκες χρονολογούνται στο δεύτερο μισό του 20ού αι. επί Αρχιερατείας των Μητροπολιτών Κωνσταντίνου Πλατή (ανατολική είσοδος, παράθυρα ισογείου και προσθήκη ισόγειου κτίσματος στα δυτικά του Επισκοπείου) και Διονύσιου Ψαριανού (επισκευές γραφείων, δαπέδων και υποστήριξη με τσιμεντοκολώνες της νοτιοανατολικής γωνίας). Στη μεσημβρινή πλευρά του κτιρίου υπάρχουν εντειχισμένες μαρμάρινες επιγραφές με τους κτήτορες και τους ανακαινιστές.
Σπουδαίο ρόλο διαδραμάτισε το Επισκοπείο σε όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του (264 χρόνια). Από τις 21 ως 24 Ιουλίου 1904 φιλοξενήθηκε στο Επισκοπείο ο Παύλος Μελάς, όπου συνεδρίασε κρυφά με τους άρχοντες της πόλης για την οργάνωση του Μακεδονικού Αγώνα και τη μύηση εθελοντών. Από το 1923 ως το 1925 το Επισκοπείο χρησιμοποιήθηκε ως Νοσοκομείο και χώρος υποδοχής για τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής που κατέφθασαν στην πόλη της Κοζάνης. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής (1941-1944) το Επισκοπείο καταλήφθηκε από τους Γερμανούς και εγκαταστάθηκαν εκεί τα γραφεία γερμανικής στρατιωτικής μονάδας.
Το κτίριο του Επισκοπείου είναι χαρακτηρισμένο αρχαιολογικό μνημείο με βασιλικό Διάταγμα του 1937 (23.10.1937, ΦΕΚ 248).
Με την προγραμματική σύμβαση, που υπογράφεται σήμερα, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης χρηματοδοτεί την Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης με επιπλέον ποσό 300.000 € από κονδύλια των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης για τη συνέχιση και ολοκλήρωση των εργασιών στο Επισκοπείο, το οποίο θα επανέλθει στην προτεραία του αίγλη.
Με την παρούσα προγραμματική σύμβαση πιστοποιείται με τον πλέον επίσημο τρόπο, η άριστη και αγαστή συνεργασία μεταξύ Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης και Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης στην υπηρέτηση των κοινωνικών, θρησκευτικών και εθνικών μας στόχων.
Πληροφορίες για το Επισκοπείο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων
Η ακριβής ίδρυση της Μητρόπολης Σερβίων και Κοζάνης είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Οι ιστορικές πηγές αναφέρουν την ύπαρξη σημαντικής Επισκοπής στην περιοχή μας κατά τον 5ο αι. μ.Χ. (εποχή αυτοκράτορα Ιουστινιανού) με έδρα την Καισαρειά, η οποία υπαγόταν στη Μητρόπολη Λάρισας. Ως πρώτος Επίσκοπος Κασαρείας αναφέρεται ο Μακεδόνιος (ύπαρξη μαρμάρινης επιγραφής). Στην περίοδο αυτή εντάσσεται και το ψηφιδωτό δάπεδο της παλαιοχριστιανικής βασιλικής στην Αγία Παρασκευή Κοζάνης.
Πιθανόν λόγω των σλαβικών επιδρομών, η έδρα της Επισκοπής μεταφέρεται στα Σέρβια, όπου ήδη από τον 9ο αι. μ.Χ. είναι γνωστή ως Επισκοπή Σερβίων. Η Επισκοπή παραμένει στα Σέρβια, τα οποία αποτελούν σημαντικό οικιστικό κέντρο, μέχρι και το 1745. Η μεταφορά της έδρας στην Κοζάνη αποφασίζεται από τον τότε Επίσκοπο Σερβίων, Μελέτιο Κατακάλου τον Θεσσαλονικέα, εξαιτίας διαμαχών μεταξύ Χριστιανών και Τούρκων. Ήδη την εποχή εκείνη η Κοζάνη έχει αρχίσει να αναπτύσσεται δυναμικά, χάρη στο διαμετακομιστικό εμπόριο και στον πλούτο Κοζανιτών εμπόρων, τον οποίο αποδεικνύουν οι σημαντικές δωρεές στην πόλη της Κοζάνης, η ύπαρξη Σχολείου και βιβλιοθήκης. Είναι δίκαιο και πρέπον η σημερινή Μητρόπολη να μετονομασθεί σε Μητρόπολη Καισαρείας, Σερβίων και Κοζάνης ως ένας μικρός φόρος τιμής στην ιστορία της Επισκοπής και της Μητρόπολης.
Κατά τη μεταφορά της έδρας της Επισκοπής από τα Σέρβια στην Κοζάνη κρίθηκε απαραίτητη και η κατασκευή Επισκοπείου. Ο τότε Επίσκοπος Μελέτιος φρόντισε για την οικοδόμηση ενός μεγαλοπρεπούς κτιρίου και πρόσφερε ο ίδιος 550 γρόσια για την αγορά του οικοπέδου. Στην κατασκευή του κτιρίου βοήθησαν χρηματικά οι ιερείς της πόλης και χριστιανοί πολίτες.
Ο Επίσκοπος Βενιαμίν Καρίπογλου (1815-1850) ήταν ο επόμενος που με δικές του ενέργειες αύξησε την έκταση του προαυλίου του Επισκοπείου, αγοράζοντας διπλανό αγρό, και προέβη σε επισκευή του κτιρίου με εξωτερικές και εσωτερικές διαρρυθμίσεις. Η σημερινή όψη του Επισκοπείου οφείλεται στην επισκευή του Επισκόπου Βενιαμίν Καρίπογλου. Σε επισκευές και επιδιορθώσεις προέβησαν σχεδόν όλοι οι επόμενοι Επίσκοποι και Μητροπολίτες. Οι τελευταίες επισκευές και προσθήκες χρονολογούνται στο δεύτερο μισό του 20ού αι. επί Αρχιερατείας των Μητροπολιτών Κωνσταντίνου Πλατή (ανατολική είσοδος, παράθυρα ισογείου και προσθήκη ισόγειου κτίσματος στα δυτικά του Επισκοπείου) και Διονύσιου Ψαριανού (επισκευές γραφείων, δαπέδων και υποστήριξη με τσιμεντοκολώνες της νοτιοανατολικής γωνίας). Στη μεσημβρινή πλευρά του κτιρίου υπάρχουν εντειχισμένες μαρμάρινες επιγραφές με τους κτήτορες και τους ανακαινιστές.
Σπουδαίο ρόλο διαδραμάτισε το Επισκοπείο σε όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του (264 χρόνια). Από τις 21 ως 24 Ιουλίου 1904 φιλοξενήθηκε στο Επισκοπείο ο Παύλος Μελάς, όπου συνεδρίασε κρυφά με τους άρχοντες της πόλης για την οργάνωση του Μακεδονικού Αγώνα και τη μύηση εθελοντών. Από το 1923 ως το 1925 το Επισκοπείο χρησιμοποιήθηκε ως Νοσοκομείο και χώρος υποδοχής για τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής που κατέφθασαν στην πόλη της Κοζάνης. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής (1941-1944) το Επισκοπείο καταλήφθηκε από τους Γερμανούς και εγκαταστάθηκαν εκεί τα γραφεία γερμανικής στρατιωτικής μονάδας.
Το κτίριο του Επισκοπείου είναι χαρακτηρισμένο αρχαιολογικό μνημείο με βασιλικό Διάταγμα του 1937 (23.10.1937, ΦΕΚ 248).
Σχολιάστε κάθε είδηση ελεύθερα χωρίς φόβο και πάθος και χωρίς χυδαιότητες!Η δική σας γνώμη είναι αυτή που μετράει στα όσα γράφουμε! Όποιος ενοχλείται από τις αναρτήσεις μας ή τις θεωρεί άδικες, ας επικοινωνήσει στο παραπάνω email μαζί μας και θα τις αφαιρέσουμε!
Το γεφύρι της Άρτας πιο γρήγορα έγινε από την Μητρόπολη μας , δίκιο είχε ο μητροπολίτης μας που έλεγε μην ρίχνετε στον δίσκο ψιλά κάνουν θόρυβο ρίξτε χαρτονομίσματα καλύτερα , ορίστε ζητιάνο τον καταντήσαμε τον καημενούλη .και αυτός ο έρμος τι να σου κάνει ? την βίλα του να επιβλέπει ? τον παπά από του βατερού ? η την μητρόπολη ? . Άρε φούρκα που θέλετε έχουμε τόσα προβλήματα στους περιφερειακούς δρόμους και αντί να σκύψετε σοβαρά στα προβλήματα , κάθεστε και γίνεστε αιμοδότες στον κάθε γελοίο και μίζερο
ΑπάντησηΔιαγραφή